Evaluatie

Ik kwam Lucien weer tegen in het café. Onder het genot van een drankje namen we zijn successen door. De meest opvallende is natuurlijk de uitbraak van Martine, die hij zelf als buitengewoon geslaagd beschouwt.

"Natuurlijk is het balen dat ik de rest niet heb kunnen bevrijden. Maar voor een eerste poging is het best wel goed! En natuurlijk is het balen dat ze zo ongelukkig is. Maar is dat mijn schuld? Ik denk het niet. Het is de schuld van die overvaller, natuurlijk."

Ik prees hem voor de manier waarop hij de ruzie tussen Montfort en Saussay, althans tijdelijk, heeft weten te sussen, met gevaar voor eigen leven.

"En toch ontbreekt er iets," zei hij.

"Hoe bedoel je?"

"Het is steeds zo ... toevallig. De dingen die hier gebeuren."

"Hoe bedoel je?"

"Nou ... Echte superhelden hebben aartsvijanden die verantwoordelijk zijn voor negenennegentig procent van hun werkverschaffing. Kijk maar naar Batman: die heeft de Joker en de Penguin. Die zorgen er altijd wel voor dat er iets te doen is voor Batman."

"Dat is waar."

Lucien zucht. "Dat moet ik ook hebben. Een aartsvijand."