Lusteloos

Luciens bevrijdingsactie heeft geen problemen opgelost. Waar vroeger de mensen in het postkantoor vrolijk Tarot zaten te spelen, kijken ze nu lusteloos voor zich uit. Voor zover je dat kunt zien; Khalid heeft de deur en de ramen dichtgetimmerd. Met Martine gaat het al niet veel beter. Ze zit zich de hele dag te vervelen op het gemeentehuis. Soms leest ze ergens een boekje, maar meestal zit ze gewoon in een stoel niks te doen.

"Ik word compleet gestoord van dat mens," zei Christophe. "Ik ga er wat aan doen."

"Hoe kun je nou last van haar hebben? Ze doet helemaal niks!"

"Dat is 't precies! Ze zit daar maar de hele tijd. Altijd als ik onze kamer uit loop is ze daar. Ik kan me niet concentreren zo!" Hij stond op en liep vastberaden naar het hoekje waar Martine afwezig met een elastiekje zat te spelen. "En nu is het genoeg!"

"Huh?"

"Kom toch eens een keer van dat luie gat van je! Je zit hier de hele dag niks te doen, alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Maar als ik eens een keertje zit te niksen, reken maar dat ik dat te horen krijg! Van jouw vader nota bene!"

"Maar ..."

"Ga desnoods ergens anders zielig zitten wezen, maar val mij er niet mee lastig!"

Martine barstte in huilen uit en rende naar buiten.

"Zo. Opgeruimd staat netjes."