Ontmoeting

Ik was toch wel benieuwd wie die Monchevereau dan was. Waarom geeft hij zo veel geld aan iemand die hij niet kent? Goed, hij heeft er een boel van, maar dan nog. En het was 'm natuurlijk niet om mij te doen, maar om mijn project. Maar dan nog.

Mijn nieuwsgierigheid begon onbedwingbare proporties aan te nemen en op een dag pakte ik mijn auto (de normale) en reed naar de rand van het dorp, waar hij zijn kasteel liet bouwen. Geen idee wat ik daar verwachtte te zien.

In het volle zicht parkeerde ik, waarna ik wachtte. Ik weet niet hoe lang; het zal ongeveer tien minuten geweest zijn. Opeens verschenen twee mannen in de deurloze deuropening van het kasteel. Ik weet niet waarom ik schrok toen ik in een van hen de oude man met de baret van het plein herkende. De la Fu... De la Fa... Eh... De la Fontaine. Als ik me goed herinner.

Misschien schrok ik omdat hij mijn auto zag staan, en mij een paar tellen indringend aankeek. Daarna richtte hij zijn aandacht weer op de man die naast hem stond. Dat zal Monchevereau dan wel zijn. Hij had een snor.

In gedachten verzonken reed ik terug naar huis.