Perken

Vandaag is de auto-auto voor het eerst de weg op gegaan, en hij is binnen de perken gebleven. Of beter gezegd: binnen de perken gegaan. Dat is niet goed.

Het plan was om een rondje om de kerk te rijden. Al met al is dat een ritje van ongeveer een kilometer. Uiteraard hebben we de mensen gewaarschuwd. We hebben flyers in brievenbussen gegooid, een berichtje geplaatst op de voorpagina van de lokaalste krant (twee aan elkaar geniete A4'tjes), en posters in winkelruiten laten ophangen. Ook zijn er pilonnetjes langs de route geplaatst. Er kon eigenlijk bijna niks misgaan. Wat natuurlijk een voorwaarde is voor dingen om mis te gaan.

De rit begon goed. De auto-auto voldeed keurig aan alle verkeersregels, deed netjes wat de verkeersborden aangaven, en stopte voor de dappere dorpsgenoten die gevrijwilligd hadden om op zorgvuldig geplande plaatsen over te steken als de auto-auto eraankwam. Maar tegen het eind van de route sprong er opeens een kat de weg op. De auto-auto week uit (wat eigenlijk heel goed is, natuurlijk!) en reed prompt het grote bloemperk naast de kerk in.

Ik heb wethouder Beilte en Khalid nog nooit zo eensgezind gezien als toen ze mij, een halfuur na het incident, even flink de waarheid kwamen vertellen. Een bloemperk verwoest, net nu de Tour het behalen van een extra village fleuri-bloem extra belangrijk heeft gemaakt! Dat ging alle perken te buiten!

Christophe zat, in de achtergrond, met zichtbaar plezier mee te luisteren.